زیبایی‌های ظاهری، شاهکار آفرینش به شمار می‌رود و خداوند دستور داده انسان خود را زیبا کند.  زینت –به ویژه برای بانوان- از مسائل جدّی و مورد توجه اسلام است و به زیبایی زندگی، لباس و ظاهر آدمی تاکید شده است.

امامان معصوم(ع) فرموده‌اند: انّ الله جمیل و یحبّ الجمال؛ خداوند زیبا است و زیبایی را دوست دارد؛ از این رو انسان شوریده و کثیف مذمت شده است و خداوند بنده آلوده و نامرتّب را دوست ندارد؛ بلکه بنده‌اش باید تمام مظاهر زیبایی را رعایت کند؛ از جمله: موی خود را شانه زند، کوتاه و مرتّب نماید، تمیز و پاکیزه باشد، لباس تمیز و زیبا بپوشد و خود را در برابر موممنان همجنس خود و برای همسرش زیبا سازد.

آن چه مورد نکوهش واقع شده، غافل شدن از زیبایی‌های حقیقی و پایدار، غرق شدن در جلوه‌های دنیا و دل بستن به آن است، وگرنه اصل زیبایی، مظهر جمال خداوند است. چنان که تصویر انسان به این صورت زیبا از جلوه‌های زیبایی او است. (فتبارک الله احسن الخالقین).