سوم خرداد ماه سال 1361، از پرنورترین ایام درخشان تاریخ پرفروغ ایران اسلامی است. روزی که هر ایرانی، با هر مرام و مسلکی و با هر نژاد و تباری ، نمی تواند آن را از خاطر خویش محو کند. با سوم خرداد، ایرانی، هویت راستین انقلابی خود را درک می کند و با افتخار سر خود را در میان دیگر ملتها بالا می‌گیرد.

در این روز بزرگ، رزمندگان اسلام، این ستارگان درخشان و پر نور تاریخ ایران و انقلاب، از عشق و جهاد مفهوم و تصویری دیگر آفریدند.

خرمشهر در آن روزها، پاره تن اسلام و چکیده تاریخ و تمدن ایران عزیز بود و طبیعی است که آزادی آن پس از 575 روز اسارت را نمی‌توان فتح قطعه ای خاک دانست؛ براستی فتح خرمشهر به گفته پیر فرزانه انقلاب و آن یار سفر کرده، "فتح ارزش‌های اسلامی" بود. در آن روزها که دشمنان گرگ صفت داخلی و خارجی به طرق مختلف سعی در به خاک کشیدن این شیر همیشه تاریخ داشتند و با انواع و اقسام توطئه ها در تضعیف نظام نوپای جمهوری اسلامی می کوشیدند، مردانی از جنس نور، با دل هایی مالامال از غیرت و عشق به ولایت، کمر همت بستند و گوش به فرمان پیر و مراد خود، جان بر کف گرفتند و بر قلب حرامیان و غاصبان مزدور تاختند و در نبردی نابرابر، عشق به وطن و عشق به ولایت را برای جهانیان معنا کردند و به راستی که "خرمشهر را خدا آزاد کرد".

آری، خرمشهر در آن روزها تمام ایران بود و تمام ایران نیز خرمشهر؛ به همین دلیل فتح خرمشهر حماسه ای به یادماندنی و پایدار در تاریخ ایران اسلامی است که ارزشهای آن برای آیندگان باقی خواهد ماند؛ و به همین دلیل است که سوم خرداد، مبدأ و مبنایی جدید در تاریخ حماسی این سرزمین خواهد بود. در روزگاری که دیگر هیچ ملتی در دنیا حماسه ای نمی‌آفریند، و بواسطه بی‌هویتی فراگیر بشر خالی از معنویت امروز، اساساً چیزی برای افتخار کردن وجود ندارد، ما می‌توانیم با افتخار و سربلندی ، سرگذشت ستارگان و اسطوره های واقعی و راستین این سرزمین و رشادتهای تاریخ ساز آنها را برای فرزندانمان نقل کنیم ؛ و چه شیرین است نقل این سرگذشتها و این اسطوره‌ها و  بالیدن به این هویت جدید که در پرتو انقلاب و ولایت شکل گرفت.