یادگار لحظه های ...

تل زینبیه، بنایی است در سمت غرب حرم سیدالشهدا که از سطح خیابان چند پله بالاتر قرار دارد و شامل فضای بزرگی در دو قسمت برای آقایان و خانمهاست. اینجا دیده بانی جبهه عاشوراست. آنجا که زینب منظومه نور حسین(ع) در شط جاری ستم را رصد کرده است.
شاید این محل به دقت درطول تاریخ حفظ شده باشد زیرا موقعیت جغرافیایی آن با رویدادهای تاریخی و گفته های مورخان دقیقاً تطبیق می کند. حرم مطهر حسینی(ع) در گودی واقع شده است و تل زینبیه بلندی ای مشرف بر حرم مطهر و قتلگاه است با فاصله کم.
اینجا یادگار لحظه های جگر سوزی است که زینب بر فراز تپه ای کوچک قتلگاه را نظاره کرد، مسیری که نگاه اشک آلود زینب(س)، امام حسین(ع) را دنبال کرده و از آنجا شاهد نقطه ای است که پاره تنش در آن، جان داده است.

تل زینبیه دل را به عصر عاشورا می برد. با ناله های عصر عاشورای زینب هم ناله می شوی. متن زیارتنامه ای که متضمن حالات حضرت زینب و آنچه بر او در آن روز گذشته و نیز رسالت آن حضرت بر دیوار رو به قبله نصب کرده اند پس از خواندن زیارتنامه و دو رکعت نماز به «خیمه گاه» می روم. جایی که تو را به عصر عاشورای 61 هجری می برد.
زائران در مقابل خیمه زینب با صدای شیون عقیله بنی هاشم و کاروان اسرا هم ناله می شوند و سیل اشک گونه هایشان را غرق می کند.
در گوشه سمت چپ این مجموعه، صف آرایی سپاه اباعبدا...(ع) و عمر سعد برروی تابلویی ترسیم و بر دیوار نصب شده است. فرماندهان راست و چپ امام حسین(ع) زهیر و حبیب بن مظاهر و فرمانده کل سپاه هم ابوالفضل العباس(ع) است و سپاه ابن سعد 10 فرمانده دارد که یکی از این فرماندهان شبث بن ربعی از جمله دعوت کنندگان امام حسین به کوفه است؟

مقام امام زمان(عج)

آخرین روز اقامت در کربلا فرصتی دست داد تا به کف العباس و مقام امام زمان سری بزنیم، مقام امام زمان (عج) در «شارع السدره» در شمال حرم مطهر اباعبدا... الحسین(ع) قرار دارد. این مکان دارای فضایی بزرگ به شکل مربع مستطیل در جهت غرب به شرق است. در انتهای آن ضریحی ساخته اند. گفته می شود حضرت صاحب در این مکان در حال عبادت دیده شده است این مکان به دو قسمت مردانه و زنانه تقسیم شده است؛ 2 رکعت نماز می خوانیم و پس از آن زیارت آل یاسین.در شرق بارگاه حرم مطهر حضرت ابوالفضل در ابتدای کوچه بنایی است که به آن کف العباس می گویند و گفته می شود محل افتادن دستهای حضرت عباس است که البته اینجا محل دست چپ است و محل افتادن دست راست نیز در وسط کوچه دیگری است .

لحظه ای با فرمانده پیر عاشورا

ضریح امام حسین(ع) به خاطر وجود دو جگر گوشه اش علی اکبر و علی اصغر حال و هوای دیگری دارد. به هر سمت که رو می کنی، آتشی در درونت شعله می کشد. همه آنچه درباره عاشورا شنیده ای، اینجا معنا پیدا می کند.
کمی دورتر از ضریح امام، جایی است که به یاد شهدای کربلا نامگذاری شده است که همراه او به عرش پر کشیدند و در بهشت برین مأوا گرفتند، دستانم را در شبکه ضریحش قفل می کنم و بر بدنهای قطعه قطعه شان اشک غم می ریزم.
در گوشه دیگری از این حریم، نقطه سرخ کربلاست(قتلگاه)؛ به آنجا که می رسم و دستم به شبکه ضریح کوچکی که در آن نقطه برپاست می رسد، شعله ور شدن را با همه وجود حس می کنم. همه آنچه درباره شهادت امام حسین (ع) و حضور او در قتلگاه برایم روایت شده به یکباره پیش چشمانم نمایان می شود.
فرمانده پیرعاشورا، «حبیب بن مظاهر» در زمره کسانی است که سعادت همجواری امام حسین(ع) را پیدا کرده است و ضریح کوچکش به روی همه زائران حسین آغوش می گشاید. حبیب آنچنان عزتی یافته که زائر هنگام ورود و خروج به حرم ثارا...، به او سلام می دهد.
رواق غربی حرم نیز جایی است که مرقد مطهر سید ابراهیم مجاب نوه امام موسی بن جعفر(ع) قرار دارد؛ از این رو «مجاب خوانده اند» چون به زیارت آمد و سلام داد... و صدای حسین بود که از درون ضریح فرمود:«و علیک السلام یا ولدی! »