قرآن , بهار دلها, شفاى دردها , چشمه سار دانش و مهمترین مستند شناخت و معرفت است .قرآن , سنگ زیرین تفکر , و سند کرامت و شرافت ماست .
قرآن مشعل فروزان جاودانه اى است بر معبر تاریخ که در سده هاى دراز , انبوه انبوه انسانهاى سرگشته را به مقصد اعلى و مقصود والا رهنمون گشته است .
اکنون این قرآن است , کتاب جاودانه الهى – چونان ریسمانى استوار و ناگسستنى , که نا استواران را براى رهایى از تزلزل به دست آویزى استوار فرا مى خوانــد.و ماننـد چشمه سـارى جوشان تشنگان حقیقت و جستجوگران فضیلت رابه زلال معارف گوارایش فرا مى خواند و بسان مشعلى فروزان سپیدى و روشنایى مى آفریند و حرارت و گرمـا مى بخشد و بارووار, انبوه , انبوه انسانهایى را که در تهــاجم گسترده افکار و اندیشه ها و آموزه هاى گونه گون قرارگرفته اند , به دژ تسخیر ناپذیر حقایق خویش دعوت مى کند.
بازگشت به قـرآن و بهـره ورى از حقایق آفتاب گون آن , توسط دین باوران و پیشتازان تفکـر اصلاح دینى مطرح شده و برآن تــاکید ورزیده شده است ,اما هنوز هم فراخوانى تازه و دعـوتى فـورى و مسـووولیتى خطیر و اجتنـاب ناپذیر است با این که در نظام مقدس جمهورى اسلامى ایران , قـرآن به صحنـه زنـدگى آمده و در صحنه ذهن بسیارى جایگاهى والا یافته است , اما تا رسیدن به جایگاه شایسته و بایسته قرآن در زندگى و آشنایى با ابعاد گسترده معارف قرآن و آمیختن قرآن با تمام ابعاد حیات جامعه بویژه درحوزه هاى علمیه راه بسیار است .
سخن تنبه آفرین قهرمـان بزرگ تفسیر در دوران معاصر , علامه سید محمد حسن طباطبائى (ره ) را بیاد آوردیم که فرموده است :
علوم حوزوى به گونه اى تنظیم شده اند کـه بـه هیچ وجـه به قرآن احتیـاج ندارند, به طورى که شخص متعلم مى تواند, تمام این علوم را از صرف , نحو , بیان , لغت ,حدیث ,رجال , درایه , فقه و اصول فرا گرفته به آخر برسد و آن گاه , متخصص درآنها بشود و ما هر شده , در آنها اجتهاد کند, ولى اساسا قرآن نخواهد و جلدش را هم دست نزند در حقیقت براى قـرآن چیزى جز تلاوت کردنش , براى کسب ثواب و یا بازوبندى فرزندان کـه از حوادث روزگار حفظشان کند چیزى نمانده , اگر اهل عبرتى , عبرت بگیر راستى آیا در برابر قرآن چنان که شاید و باید اداى دین کرده ایم ؟ و بدان سان که شایسته و بایسته است در عـرضه آن همت ورزیده ایم .قرآن کریم در آیتى تنبه آفرین و بیدارگر به یهودیان و مسیحیان نهیب مى زند که :قل یا ایها الکتاب لستم على شى ء حتى تقیموا التوریة و الانجیل و ما انزل الیکم من ربکم …ا(مائده /?/ ??).
بگو : اى اهل کتاب , شما بر چیزى نیستید (ارزشى ندارید) تا آن که تورات و انجیل وآن چه را که از خداى شما بر شما فرو فرستاده شده برپا دارید.
یعنى آنگاه مى توانید ادعاى انتساب به یهودیت و مسیحیت داشته باشید و از پیروى عیسى علیه السلام و موسى علیه السلام دم زنید, که تورات انجیل را برپا دارید وصفحه ذهن و صحنه زندگى شما با آن درآمیزد ودر لحظه لحظه زندگى ,رهنمودهاو آموزه هاى آن را متبلور سازید .حضرت صادق علیه السلام فرمود :
نزل القرآن بایاک اعنى واسمعى یا جاره
قرآن به گونه (به در بگو که دیوار بشنود) نازل شده است . بدین سان , پیام این آیت الهى چنان که برخى از مفسران نیک اندیش بدان اشاره کرده اند این است که :اگر شما بـه قـرآن عمل نکنید , قرآن را بـه پا ندارید وآموزه هاى آن را در زوایاى زندگانى نگسترانید و صفحه ذهن و صحنه زندگى را بدان نیامیزید , چیزى نیستیـد و بـه چیزى گرفتـه نخواهید شد. به گفته مفسرى هوشمند :
دین الهى صرفا , شعار نیست … دین حقیقتى است که باید دراعماق جان بنشیند و درگستره زندگى تبلور یابد . باورى است که باید دل ها را استوار دارد .فریادها و شعایرى است که باید عبودیت و عبادت را در جان و زندگى انسان بر انگیزاند. (فی ظلال القرآن ,?/???)
قرآن همگان را به برپا داشتن جامعه اعلون و نظام برتر فرامیخوانـد (آل عمــران? /???,محمد /??/??) و قوام آن را در گسترش ایمان و عدل و داد مى داند.
آزاد اندیشى و بر گرفتن اغلال و زنجیـره هاى گونـه گون را آهنگ رسالت پیامبـر علیـه السلام مى شمارد (اعراف ?/???).بسته ذهنى , تنگ مایگى , سستى و کسالت را بر نمى تابد .
گوش بسته و چشم بر هم هشته پذیرا شده ها را ناروا میداند و عبادالرحمن را به هوشمندى و از سر آگاهى و دیده ورى در پذیرش مى ستاید ( فرقان /??/??).
اگر جامعه این همه را در زندگى نداشته باشد و بر این همه ارج ننهد و این همه وبسیارى دیگر ازارزش هاى والایى را که قـرآن کـریم بدان تـاکید ورزیده , در زندگى عینیت نبخشد چه گـونه میتواند عنوان جامعه قرانى را بر خود برگزیند.
احیاگران بزرگ جهان اسلام و بیدارگران اقالیم قبله درسده هاى واپسین که بزرگ ترن و برترین شعارشان را بازگشت به قرآن ساخته بودند, هدفى جز این نداشته اند که امت مسلمـان را با ارزش هــا , معیــارها , ترغیب ها , تشویق ها , نفى ها,طردها, رویکردهاو روى برتافتن هاى فرهنگ قرآنى آشنا سازند و با الهام از معارف قرآنى آنان را از بارى به هر جهت بودن , بى هویتى , بى موضعى و نان به نـزخ روز خـوردن , و در برابر تعالیم قرآنى و آموزه هاى الهى گران جانى کردن , بازدارند و آنان را با ژرفاى حقایق قرآنى آشناسازند.
عالمان , متفکران , مومنان و متعهدان قبیله اهل قلم و فرهیختگانى که به آگاهى گسترى و عـرضه حقایق الهى و درست اندیشى و استوار گامى نسل به پا خاسته و مومن کمر همت بر بسته اند باید با تمـام وجود و بیان و بنان و هر قدمـى و قلمـى در این راه بکــوشند و مسئولان و دولت مردان و متمکنان در گستـرش معارف قرآنى و ایجاد جامعه قرآنى که زوایاى آن سـرشار از نغمه هاى دل پذیر , معارف آفتاب گون قرآن و آموزه هاى سپیده گشـا و تعـالیم عظیـم و جلوه هاى فاخر آن باشد, بکوشند و همگان وصیت عظیم امام انسانیت و مفسر و مبین بزرگ قرآن کریم حضرت علــى علیه السلام را در آستانه شهادت به گوش هوش بنیوشیم کـه:
اللّه اللّه فى القرآن , لا یسبقکم فى العمل به غیرکم
خدا را , خدا را در مورد قرآن در نظر بگیرید, مبادا دیگران در عمل به قرآن بر شما پیشى گیرند .
برچسب مطلب
