20 دی 1385

20 ذی حجه 1427

9.Jan.2007

نام تو...

میثم امانی

نام تو بر صحن و سرای ایران می درخشد. نام تو، افشاگر دسیسه های پشت پرده استعماری است که خزانه ملت را دانه دانه خالی کرده بود.

چشم های تو درخشید تا خورشیدی باشد در تاریکی، تا تهدیدی باشد به جان وطن فروشانی که سرمایه های تمدن را در کیسه های خیانت ریخته بودند و می دزدیدند.

حکایت تو، حکایت «درختچه های گز» است در کویر، در شوره ستان ها، در ماسه زارهای دامنه کوه.

حکایت تو، حکایت نخل هاست که صبورند و مقاوم؛ آن قدر رنج گرما را به جان می خرند تا خرمایشان شیرین شود.

  ادامه مطلب...

 22خرداد 88 بود .مردم بار دیگر به پای صندوق های رای رفتند و رای دادند.احمدی نژاد پیروز شد آن هم با 25 میلیون رای.اشراف و انقلابیون سابق همان گردن کلفتان امروز تاب نیاوردند و گردن کشی کردند.گفتند او دیکتاتور است،رایش را از بین کمیته امدادی ها جمع کرده،آنهایی که به او رای داده اند داهاتی بوده اند بی سواد و گرسنه ی سیب زمینی، گفتند کودتا کرده،سپاه و بسیج و شورای نگهبان و صدا و سیما او را در این کودتا یاری کرده اند،رای را با سهام عدالت خریده و... .انگار یادشان رفته بود که همین داهاتی ها سال 76 و 80 به خاتمی آن حجم سنگین رای را دادند و همین شورای نگهبان بود که او را تایید کرد. همه جا حرف از تقلب گسترده می زدند  ولی وقتی از آنها دلیل می خواستی حرف از «داماد لرستان» می زدند و «فرزند تبریز»... .دلیلی که اگر احمدی نژاد می آورد به قول وحید جلیلی «دیگر فحشی در جهان نمیماند که به احمدی نژاد ندهند»

خلاصه به قانون تمکین نکردند،«زنده باد مخالف منِ»خاتمی هم یادشان رفت،دیگر حرف از مبانی دموکراسی هم نمی زدند چون به ضررشان بود،25میلیون رای دهندگان به دولت را هم که اصلاً آدم حساب نمی کردند چه برسد به این که بخواهند به نظر آنها احترام بگذارند .روز اول بعد از انتخابات، دولت را فحش دادند اما از روز دوم به بعد به کل نظام فحاشی کردند.فائزه هم بینشان بود و همه جوره هوایشان را داشت.تکلیفشان با خودشان هم معلوم نبود.هم عکس امام(ره) را به دست می گرفتند ،هم مثل سروش فکر می کردند و هم مثل گوگوش در خیابانها می رقصیدند.حرف از خمینی می زدند و در عین حال فریاد «نه غزه نه لبنان ...» سر می دادند.«یا حسین» می گفتند و در ملا عام روزه خواری می کردند.روز 13آبان هم که حرف خمینی کبیر را که فرموده بود :«امریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند»یادشان رفت.بعد که دیدند از تصویر امام هم برایشان آبی گرم نمی شود,عکسش را روز 16آذز پاره کردند و فیلمش را برای بی بی سی فارسی فرستادند.اینجا بود که کم کم صبر مردم تمام شد و دست به تظاهرات زدند...گذشت.6دی رسید.1400 سال بود که در هیچ مملکت اسلامی و حتی غیر اسلامی در روز عاشورا این گونه صدای سوت و هلهله و کف به آسمان بلند نشده بود.آبرویمان پیش خدا رفت.نمی دانم چرا آنروز عذاب نازل نشد.غروب آنروز همه ایران و جهان از مظلومیت دوباره پسر فاطمه آن هم در تهران ،ام القرای جهان اسلام،پایتخت تنها حکومت شیعی در جهان با خبر شدند.خون همه اساسی به جوش آمد.اعتراض های میلیونی از فردای عاشورا شروع شد و در 9 دی به اوج خود رسید.9دی را حکوت با زور و کیک و ساندیس ایجاد نکرد، مردم ایجاد کردند.حکومت اگر هم می خواست نمی توانست جلوی این سیل عظیم مردم خشمگین را بگیرد.و9دی ایجاد شد.من و ما شاخ درآوردیم .هیچگاه فکر نمی کردم و فکر نمیکردیم مردم تهران و اطراف آن اینگونه به میدان بصیرت بیایند و این گونه از حسین(ع) و انقلاب حسینی دفاع کنند.و 9دی تومار فتنه را پیچید و همه چیز تمام شد.

   آسمان شب سوم صفر سال 57 هجری، در انتظار طلوع ستاره درخشان دیگری است. ستارگان به دنیا آمدن گوهر تابناک و گران بهایی را لحظه شماری می کنند. ستاره ای از ستارگان ولایت، ستاره ای پاک، که تاریکیِ ابرهای پلیدی را خواهد شکافت و زمین و زمینیان را از درخشش خود بهره مند خواهد کرد.

میلاد امام محمدباقر بر تمامی عاشقان ولایت مبارک باد.

بار خدایا درود و سلام و صلوات فرست، بر امام پنجم.

سلام بر آن روح بلند، بر آن جسم پاک، بر آن امام همام، سلام بر علم بی کران، سلام بر حلم فراوان، سلام بر آن زاهد عابد، سلام بر آن صابر شکور، سلام بر امام محمد باقر علیه السلام . پاک و پاکیزه، نور روشنگر، پاک و پاکیزه است از آلایش هر چیز که در عصمت و طهارت خدشه می کند.